Волим те…
16. јануар 2018.
Погледи у пролазу…
21. јануар 2018.

Неко сасвим обичан, а заправо није…

Неко тако тих, а заправо много говори…

Неко ко не види много, а осећа више од тога…

Не показује превише, али довољно да се види најбитније…

Неко ко у људима, види и мрвицу скривене доброте, људскости…

Неко ко са осмехом гледа на овај свет, и верује у љубав…

Неко ко се не предаје и наставља даље, трага за нечим у шта верује да постоји…

Неко ко стварно зна да гледа на овај свет, онако искрено, широм отворених очију, без стаха и стрепње…

Неко ко свако јутро започиње са „ добро јутро“…

Зока Ђунић

Оставите одговор